Isang madaliang post muna dito bago me ma2log. Year 2009 na kaya raket lang ng raket. Sabi nga ni Manny, ‘payt lang ng payt’. Congrats kay Manny Pacquiao nung nanalo xa last time kay Golden Boy., Ayos nanalo c papa qoh (father q ha) sa pustahan. Sayang, sana pala itinaya nea na pati bahay namin, mga kasangkapan, tinidor, plato pati na din buhay ng mga kapitbahay namin para mas malaking panalo.
Napansin niyo ba na lumapit si Dela Hoya kay Manny pagkatapos ng laban? Oo hetong inside scoop ng kanilang usapan tagalized version:
Oscar: Manny, kahit basagin mo ang bungo ko ng todo todo, hindi mo mababago ang simpleng katotohanang mas pogi pa din ako sa yo.
Yan lang nakuha kong scoop. Pinag-usapan pa nila kung anong kulay ng brief nila pero wala nang news value ‘yun.
Importante sakin ang pagkapanalo ni Pacquiao dahil hayskul pa lang, napa2nood q na yan.,Masaya ’syimpri’ dahil nabuhay tayo sa panahong merong pwedeng hangaan na totoong tao – ‘yung walang pretensions sa buhay – matigas ang dila, mukhang cartoons, at higit sa lahat nagsabi ng imortal na linyang ‘Payt lang ng payt’. ‘Yan na din ang naging batas ko sa buhay, dapat payt lang ng payt. Hindi ‘yung tipo ni Mahatma Gandhi na dinadaan sa gutom ang mga bagay bagay na wala namang pinagkaiba sa isang batang hindi pinansin ng magulang kaya maghapong nag-emote, ngumuyngoy at di na kumain. O kaya tulad ni Jose Rizal na nagpabaril sa Luneta habang tumutula ng Espanyol. Cut the fagshit.
Dahil nanalo naman si Manny, hindi naman siguro makakabawas sa sanlibong idol points ang paminsan-minsan, siya ang ating spotlight sa blogs qong puro kdramahan.
PS. Wag na kayong magreklamo sa corny jokes ko. Shyatap. Pwede na yan. Importante may post at di tayo nagkakalimutan. Bye. :P
No comments:
Post a Comment